19 marca 2011

Fryderyk Chopin


Urodził się 22 lutego (według metryki) lub 1 marca (według rodziny) 1810 w Żelazowej Woli, a zmarł 17 października 1849 w Paryżu. 


Fryderyk Chopin należał do najwybitniejszych pianistów romantyzmu. Najwięksi wirtuozi i znawcy byli pod wrażeniem niepowtarzalnego uroku jego gry, jak i również oryginalnością i głębią jego muzyki. 

Muzyczny talent Fryderyka objawił się we wczesnym dzieciństwie. Mając zaledwie 7 lat był już autorem dwóch polonezów (g-moll i B-dur), z czego pierwszy wydano od razu drukiem w sztycharni nut księdza Cybulskiego. 
"Mały Chopinek" zaczął występować publicznie na koncertach dobroczynnych, był także ozdobą i atrakcją przyjęć w arystokratycznych salonach stolicy. 


Pierwszych profesjonalnych lekcji gry na fortepianie udzielał mu Wojciech Żywny. Lekcje te trwały zaledwie 6 lat, ponieważ Żywny nie był już w stanie niczego więcej nauczyć bieglejszego od siebie Fryderyka.


Swoje kompozycje Chopin opierał na muzyce ludowej, realizując w ten sposób romantyczne hasło tworzenia muzyki narodowej, przesyconej pierwiastkiem subiektywizmu, emocjami wyrażającymi się w bogactwie melodyki i zróżnicowaniu rytmicznemu oraz nowym gatunkom: ballady (związek z literaturą), mazurki, polonezy, walce, nokturny i swobodne improwizacje. W muzyce wyrażał to co romantycy w poezji: polskość oraz ideały wolności i niepodległości.

Dzieła:



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz