19 marca 2011

Feliks Mendelssohn - Bartholdy


Urodził się w roku 1890 w Hamburgu, a zmarł w roku 1847 w Lipsku.
Był przedstawicielem rozkwitającego romantyzmu niemieckiego. Został uznany za najwybitniejsze cudowne dziecko po Mozarcie.
W wieku sześciu lat zaczął uczyć się gry na fortepianie pod kierunkiem matki, a od siódmego roku życia uczyła go Marie Bigot w Paryżu.
Prawdopodobnie pierwszy publiczny koncert dał w wieku dziewięciu lat. Jako dziecko podejmował już także próby kompozytorskie. Swój pierwszy utwór - kwartet fortepianowy - opublikował w wieku trzynastu lat.
W wieku siedemnastu lat Mendelssohn stworzył bardziej dojrzałe dzieło, stanowiące ideał  orkiestralny, a mianowicie Uwerturę do Snu nocy letniej Szekspira.  
Był zwolennikiem kultu form oratoryjnych, które były charakterystyczne dla niemieckiej muzyki.
Do jego zasług można zaliczyć między innymi rozwój niemieckiej kultury muzycznej a także założenie w roku 1843 Konserwatorium w Lipsku, w którym pracowało wielu znanych i cenionych kompozytorów tamtego czasu.



Najważniejsze dzieła:

  • Opery  - m.in. "Żołnierskie miłostki", "Dwaj kuzyni"
  • Muzyka teatralna - m.in. muzyka do "Antygony" Sofoklesa i do "Snu nocy letniej" W. Szekspira
  • Oratoria m.in. "Eliasz", "Paulus"
  • Kantaty m.in. "Te Deum laudamus zum"
  • Symfonie m.in. V  "Reformacyjna" D-dur, VI "Włoska" A - dur
  • Uwertury m.in. trąbkowa C - dur, koncertowa "Hebrydy"
  • Koncerty m.in. fortepianowy a - moll, skrzypcowy e- moll
  • Muzyka Kameralna m.in. Kwartet smyczkowy a-moll
  • Utwory na instrumenty solowe (fortepian, organy, skrzypce, altówka, wiolonczela)
  • Pieśni

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz